Rock 'n ice: April 2012

Sunday, 22 April 2012

Fotoreportage: Sporklimmen in Combe Obscure

©Bart Vaganée

"La Calade" 6a, ©W Vaganée

Annelies Vaganée net voor de crux van "Solitaire" 6a, ©Bart Vaganée

"Les soupirs" 5-, ©W Vaganée

"Vision" 5, ©Annelies Vaganée

©Bart Vaganée

In "Soleil levant" 6a+, ©Annelies Vaganée

"La calade" 6a, ©W Vaganée

"Et moi alors" 5-, ©W Vaganée

Net voorbij de crux van "Pirate" 6c-, ©Annelies Vaganée

Annelies in "Le Lechant Mou" 6a, ©Bart Vaganée

Saturday, 21 April 2012

We (Ik en Jeroen Van Campenhout) waren al langer van plan om eens naar Ettringen te gaan, om onze friends eens uit de kast te halen en onze barstklimtechniek eens bij te schaven. Het laatste weekend van de paasvakantie was het eindelijk zo ver. Ik was dan net terug van een vakantie in Frankrijk en het weer zag er goed uit in Duitsland. Redenen genoeg om snel in te pakken en de volgende ochtend weer te vertrekken.

Toen we aankwamen in Ettringen stopten we eerst bij het tankstation, we hadden namelijk vernomen dat de topo's daar te koop waren. Viel dat even tegen... De vriendelijke dame van het tankstation laat ons weten dat ze geen topo's meer in voorraad hadden. Dan maar zonder topo...

Iets buiten het dorp vonden we de sector Ettringen Lay. Het was al snel duidelijk dat er niet veel gemakkelijke routes waren in dit massief. We klommen al een opwarmingsroutes, waarna we onze zoektocht naar een topo voortzetten. We hadden vernomen dat er topo's verkrijgbaar waren in een restaurant in Ettringen. (rare plaats om topo's te verkopen?) Natuurlijk was het restaurant pas om 17u open... We besloten dan maar een kijkje te gaan nemen in de sector langs de andere kant van de weg, omdat daar mogelijk wat gemakkelijkere routes zouden zijn. Dit bleek echter onjuist, ook hier waren er veel moeilijke routes die bovendien ook nog eens nat waren. Zonder topo zouden we hier niet veel kunnen doen. Na deze moeilijke start, vonden we enkele mooie routes in de sector Ettringen Lay. We moesten wel wat wennen aan de specifieke stijl van het barstklimmen. Daarbij waren er ook verschillende routes waar de behaking ter plaatse moest aangevuld worden met friends. Tegen het einde van de dag, waren we al wat meer gewend aan het jammen. Daarom besloten we in een 6c+ 'projectje' te kruipen. Daar ontdekte ik al snel waarom het wenselijk is om je handen in te tapen...

6c+ "projectje", (c) Bart Vaganée

Waarom je best je handen in taped als je in een vingerbarst kruipt ;),
(c) Bart Vaganée

Jeroen aan het tapen om in ons projectje te kruipen,
(c) Bart Vaganée

De volgende dag startten we al stevig met een route die ik de dag voordien gespot had. Een mooie barst die volledig afgezekerd wordt door friends. Met een paar grote friends, van een Nederlandse wedstrijd ijsklimster, en wat gesleur geraakten we er allebei door. Achteraf vernamen we dat deze route een 5c+/6a was. We waren goed warm, dat was zeker. Verder hebben we nog verschillende barstroute's geklommen, waarvan ik mij het niveau niet meer herinner... Maar één ding staat vast! We komen zeker terug, maar dan mét topo...