Toen we aankwamen in Ettringen stopten we eerst bij het tankstation, we hadden namelijk vernomen dat de topo's daar te koop waren. Viel dat even tegen... De vriendelijke dame van het tankstation laat ons weten dat ze geen topo's meer in voorraad hadden. Dan maar zonder topo...
Iets buiten het dorp vonden we de sector Ettringen Lay. Het was al snel duidelijk dat er niet veel gemakkelijke routes waren in dit massief. We klommen al een opwarmingsroutes, waarna we onze zoektocht naar een topo voortzetten. We hadden vernomen dat er topo's verkrijgbaar waren in een restaurant in Ettringen. (rare plaats om topo's te verkopen?) Natuurlijk was het restaurant pas om 17u open... We besloten dan maar een kijkje te gaan nemen in de sector langs de andere kant van de weg, omdat daar mogelijk wat gemakkelijkere routes zouden zijn. Dit bleek echter onjuist, ook hier waren er veel moeilijke routes die bovendien ook nog eens nat waren. Zonder topo zouden we hier niet veel kunnen doen. Na deze moeilijke start, vonden we enkele mooie routes in de sector Ettringen Lay. We moesten wel wat wennen aan de specifieke stijl van het barstklimmen. Daarbij waren er ook verschillende routes waar de behaking ter plaatse moest aangevuld worden met friends. Tegen het einde van de dag, waren we al wat meer gewend aan het jammen. Daarom besloten we in een 6c+ 'projectje' te kruipen. Daar ontdekte ik al snel waarom het wenselijk is om je handen in te tapen...
6c+ "projectje", (c) Bart Vaganée |
Waarom je best je handen in taped als je in een vingerbarst kruipt ;), (c) Bart Vaganée |
Jeroen aan het tapen om in ons projectje te kruipen, (c) Bart Vaganée |
5c+/6a volledig op friends, (c) Bart Vaganée |
(c) Jeroen VC |
Een prachtige vingerbarst! (c) Jeroen VC |
No comments:
Post a Comment